lunes, 28 de julio de 2008

Vintecinco de Xulio, día da patria galega

Hoxe rachei unha norma que levo cumprindo dende que cheguei a Paradela: sendo festivo, traballei facendo ruído.Porque, en Paradela de Coles, a xente, ainda que traballe, (que os animais comen tamén os domingos e festas de gardar),trata de facelo de xeito silandeiro porque non queren escandalizar a ninguén. Pola miña banda, penso que o descansodominical tivo sentido a nivel social cando a xente precisaba ,a lo menos , un día á semana para repoñer forzas (se acabanpoñendo a semana de 65 horas de traballo, volverá ser indispensable); pero, eu teño un traballo moi levadeiro e moitos cambios de actividade, polo que non preciso descansar obligatoriamente; ainda así,sempre cumplín a norma atè hoxe quenon a cumplín e adiqueime apasalo fío coa desbrozadora pequena, para que me sexa máis sinxela a recollida das mazás que van caendo das mazairas,para lle dar os cabalos, que devecen por elas. E non cumplín a norma, por culpa de Aurorita:Aurorita é tía dos meus sobriños. Nada ten que ver con Paradela, pero sí coa miña vida, e, se ten que ver comigo, non quedaoutra que entrecruzala (no ensino chamaríamoslle transversalidade) nesta aldea.Aurorita é moi simpática e conta moi boas historias, sempre verídicas. Estabamos un día no Pozo (Sisa, Josefa, Isabel Corona,Aurorita e máis eu) e Aurora principiou a falar de Don Xesús, o crego de Filgueira hai moitos anos (ela pasaba tempadas enFilgueira, na casa da súa irmá Paulina). E contóunos que, cando as parroquias empezaron a modernizarse, don Xesúsinstalou uns altofalantes no campanario e para chamar á xente á misa poñíalles unha canción que decía: "bajo el palio de la luzcrepuscular"...era unha canción de amor, titulada "mirando al mar", pero don Xesús sabía ben que,daquela, só andaban baixo palioo Santísimo, os membros da igrexa e o caudillo...O mesmo Don Xesús que, alporizado porque a xente non ía á misa os domingos a pesar da feiticeira chamada, e enchían a eigrexa polos santos, aproveitando un San Bieito,subiu ó púlpito e,dende alí, tronou:" Non vides nunca a misa os domingos e hoxe enchedela eigrexa, pois ¿sabedes qué vos digo? Tódolos santos, ó lado de Dios son unha merda".Con permiso da xente de Gustei, que o ten por patrón e lle fai unha grandísima festa,( e que o santo apóstolo non mo teña enconta e disimule) eu ,hoxe, comparei a Santiago con Deus.