"SOLO CUENTOS"

Onte entrei nunha páxina que se chama "solo cuentos". Según poiden ler é unha idea de Francisco Flecha, a quen cheguei por medio dos blogs de "el país" e con quen me puxen en contacto posteriormente. Moitos de vós, pensaredes que son parva, porque segundo as miñas indagacións posteriores é un home de letras, coñecido dabondo, pero a min, chegou de sócato, abraiándome coa súa maneira de dicir, en vinte liñas, o que os mortais normais tardamos anos en contar. Os seus "microcuentos" son incribles, non só porque fan pensar, senón porque fan nacer en ún mesmo outras historias. (creo que a iso se lle chama ser un mestre, un mestre coma os de antes, de antes... do ano 1 de Cristo). Ben, pois, segundo entendín, creou un espacio na rede para contadores de contos no que hai, alomenos, vinte persoas de cadansúa parte . O sitio da a oportunidade de anotarse como contador de historias e eu, que son moi "cuentista", non agardei a segunda invitación: anoteime.

Como dí a miña sobriña María,¡ "mimá"!... levo intentando contar un conto e metelo no meu espacio dende hai media hora. E, nada.

Porque, algúns dos contadores de contos tiveron a amabilidade de entrar no meu blog, e ainda que algo entenderon, penso que non teño dereito a lles facer tragar " As crónicas de Paradela" aldea perdida...E, este blog é para o que é, non para contar historias, ainda que as conte...

E, digo eu, ¿para que é este blog? Eu non o sei. Xa se irá vendo.

Hoxe choveu en Paradela de Coles, pero no meu corazón hai un sol espléndido.